Slak­ken! Ieder­een die tui­niert heeft een gron­di­ge hekel aan ze. En terecht. Mijn zorg­vul­dig opge­kweek­te dil­le was na 1 nacht bui­ten niet meer te tra­ce­ren. Basi­li­cum? Ver­geet het maar, vin­den ze net zo lek­ker als dil­le. Alleen hele ver­har­de sten­gels en bla­de­ren blij­ven ze van­af. Maar ja, we wil­len zelf toch ook wel iets fris in onze tuin en niet alleen maar stok­ou­de struiken.

Geluk­kig blij­ven ze wel van m’n gera­ni­um Rozan­ne af, die staat ieder jaar welig te tie­ren. Maar hoe kun je nu als stads­tui­nier je eigen plant­jes kwe­ken? Ik hard mijn zaai­lin­gen af op een Kett­ler tafel, ken­ne­lijk vin­den mijn slij­me­ri­ge mede­be­wo­ners dat ijze­ren ras­ter­pa­troon niet pret­tig. Maar die tafel had ik eigen­lijk om zelf aan te eten en nu staat hij min­stens 2 maan­den vol met mod­de­ri­ge pot­jes met zaai­lin­gen. Ook niet fijn.

Oplos­sing
Vrien­din Jac­que­li­ne kwam met een prach­ti­ge oplos­sing. Slak­ken lus­ten graag kom­kom­mer. Die zijn in de zomer voor hoog­uit 1 euro te koop bij de plaat­se­lij­ke super­markt en aan 1 per week heb je ruim vol­doen­de. Voor 4 euro per maand van je slak­ken af, daar kan geen che­misch mid­del tegenop.

Ik pro­be­ren natuur­lijk en ja hoor, het werkt per­fect. Ik leg gewoon ’s avonds een paar plak­jes kom­kom­mer op de favo­rie­te plek­ken van de slak­ken en ze komen in drom­men opzet­ten. Ver­vol­gens zijn ze heel mak­ke­lijk op te pak­ken en in een bak­je te stop­pen. In dat bak­je doe ik een paar plak­jes kom­kom­mer, voor onder­weg, en ver­vol­gens breng ik ze laat in de avond naar een gras­veld­je, waar ze hope­lijk nog lang en geluk­kig ver­der zul­len leven. Duur­zaam, goed­koop, dier­vrien­de­lijk en je maakt nog een wan­de­lin­ge­tje ook.

Over Ruby
Ruby woont in de bin­nen­stad van Haar­lem in één van de groen­ste straat­jes. Op Natuur in je Stad deelt Ruby haar tips, tricks en bele­ve­nis­sen van haar en haar buurt­be­wo­ners over tui­nie­ren in de stad.